Nog twee weken en dan...
Door: evainethopia
18 Maart 2012 | Ethiopië, Addis Abeba
Over twee weken zit ik rond deze tijd weer op mijn eigen bank, knuffelend met Nema en naast Stephane kijkend uit het raam naar het steeds beter wordende lente weer in Nederland. Dan is het Ethiopië avontuur niet meer dan een herinnering. Een herinnering die een diepe indruk heeft achter gelaten, dat wel. Een week later, als ik weer een aantal dagen op mijn kantoor op de vijfde verdieping heb gezeten, de meeste mensen heb gezien en vertelt over mijn avonturen, dan lijkt het alsof het alweer een eeuwigheid geleden is dat ik in Addis mijn leven doorbracht, want zo gaat dat met avonturen.
Gelukkig zijn er een hele hoop mooie momenten om aan terug te denken. De drie weken die ik samen met Marieke heb doorgebracht, bijvoorbeeld. Niet alleen in Addis, maar zeker ook onze tripjes naar Hawassa, in het Zuiden van Ethiopië, en naar Bahir Dar, in het noorden, die me nog vaak een glimlach op mijn gezicht zullen bezorgen. Het meer, het leuke winkeltje, de Ethiopische koffie, de verse vis en het Haile Resort (ja pa, Haile Gebresallasi’s resort) en de heerlijke massage in Hawassa. De monastries, wandeling naar de waterval, de markt, de mooie tuin, schildpad, de mooie natuur en lieve mensen in Bahir Dar. Om niet te spreken van die naakte man die de birr die ik aan hem gaf, gewoon weer terug gooide! Onze avonturen hielden niet op in Addis. Het Etnologisch museum, Addis Ababa University, Entoto Mountain en alle leuke eet- en drinktentjes die we hebben bezocht. Club hoppend van Liquid Lounge, naar H2o en Gaslight, leken we onszelf te wanen in het uitgaansleven van Barcelona in plaats van Addis Ababa!
En dan mijn zussie! Maar 8 dagen hier, maar zo fijn dat ik kon zien waar ik woon, met wie ik omga en door welke straten ik loop. Ook in 8 dagen nog wat van Addis gezien. De Lion Zoo, bijvoorbeeld. Arme leeuwen in kleine kooien, gelukkig waren ze wel schoon. En dan nog een schokkende geschiedenisles over Ethiopië. Want wie weet nu eigenlijk alle ins en outs van red terror, het beleid van het militaire derg regime dat 17 jaar aan de macht was en bijna een hele generatie studenten heeft uitgeroeid en het land al die jaren heeft geterroriseerd? Ik leerde er pas over toen Maartje en ik het Red Terror Memorial Museum bezochten. De verantwoordelijke dictator Mengistu heeft zijn straf ontlopen en leeft een riant leventje in Zimbabwe, beschermd door zijn vriend Mugabe. Oja, even vergeten, we zijn in Afrika. Daar gaan massamoordenaars nog vrijuit onder de mantel van solidariteit en broederschap…
Het leventje hier is eigenlijk net als een leventje ergens anders. Je leert mooie mensen kennen, doet leuke dingen. Toch is Ethiopië bijzonder in zichzelf. De dagelijkse confrontatie met leven en dood, arm en rijk, honger en overvloed kan niet anders dan een verandering in je teweeg brengen. Wat is nu echt belangrijk in het leven? Ik kan je zeggen, heel wat minder dan dat ik voor deze reis belangrijk vond!
Het is de andere kant van de wereld, maar hoe groot is die wereld eigenlijk nog in deze moderne tijden? Afgelopen donderdag loop ik Stefan tegen het lijf in een cafétje in Addis. Hij komt uit Duitsland en twee jaar geleden volgden wij samen de master International Public Law. What are the odds?!!
Ik zal het gaan missen. Mijn appartement, de straat, de AU, het eten, de spontane acties en alle lieve mensen die ik heb leren kennen.
Het goede nieuws? Volgend jaar ga ik gewoon weer!
Ciao, Eefje
Gelukkig zijn er een hele hoop mooie momenten om aan terug te denken. De drie weken die ik samen met Marieke heb doorgebracht, bijvoorbeeld. Niet alleen in Addis, maar zeker ook onze tripjes naar Hawassa, in het Zuiden van Ethiopië, en naar Bahir Dar, in het noorden, die me nog vaak een glimlach op mijn gezicht zullen bezorgen. Het meer, het leuke winkeltje, de Ethiopische koffie, de verse vis en het Haile Resort (ja pa, Haile Gebresallasi’s resort) en de heerlijke massage in Hawassa. De monastries, wandeling naar de waterval, de markt, de mooie tuin, schildpad, de mooie natuur en lieve mensen in Bahir Dar. Om niet te spreken van die naakte man die de birr die ik aan hem gaf, gewoon weer terug gooide! Onze avonturen hielden niet op in Addis. Het Etnologisch museum, Addis Ababa University, Entoto Mountain en alle leuke eet- en drinktentjes die we hebben bezocht. Club hoppend van Liquid Lounge, naar H2o en Gaslight, leken we onszelf te wanen in het uitgaansleven van Barcelona in plaats van Addis Ababa!
En dan mijn zussie! Maar 8 dagen hier, maar zo fijn dat ik kon zien waar ik woon, met wie ik omga en door welke straten ik loop. Ook in 8 dagen nog wat van Addis gezien. De Lion Zoo, bijvoorbeeld. Arme leeuwen in kleine kooien, gelukkig waren ze wel schoon. En dan nog een schokkende geschiedenisles over Ethiopië. Want wie weet nu eigenlijk alle ins en outs van red terror, het beleid van het militaire derg regime dat 17 jaar aan de macht was en bijna een hele generatie studenten heeft uitgeroeid en het land al die jaren heeft geterroriseerd? Ik leerde er pas over toen Maartje en ik het Red Terror Memorial Museum bezochten. De verantwoordelijke dictator Mengistu heeft zijn straf ontlopen en leeft een riant leventje in Zimbabwe, beschermd door zijn vriend Mugabe. Oja, even vergeten, we zijn in Afrika. Daar gaan massamoordenaars nog vrijuit onder de mantel van solidariteit en broederschap…
Het leventje hier is eigenlijk net als een leventje ergens anders. Je leert mooie mensen kennen, doet leuke dingen. Toch is Ethiopië bijzonder in zichzelf. De dagelijkse confrontatie met leven en dood, arm en rijk, honger en overvloed kan niet anders dan een verandering in je teweeg brengen. Wat is nu echt belangrijk in het leven? Ik kan je zeggen, heel wat minder dan dat ik voor deze reis belangrijk vond!
Het is de andere kant van de wereld, maar hoe groot is die wereld eigenlijk nog in deze moderne tijden? Afgelopen donderdag loop ik Stefan tegen het lijf in een cafétje in Addis. Hij komt uit Duitsland en twee jaar geleden volgden wij samen de master International Public Law. What are the odds?!!
Ik zal het gaan missen. Mijn appartement, de straat, de AU, het eten, de spontane acties en alle lieve mensen die ik heb leren kennen.
Het goede nieuws? Volgend jaar ga ik gewoon weer!
Ciao, Eefje
-
18 Maart 2012 - 14:34
Christine:
Geweldige verhalen Eefje. En hoe jammer het voor je lijkt om weg te gaan, ik vind het erg leuk om je over twee weken weer eens gewoon in real life te kunnen spreken in plaats van over FB. Geniet er nog even goed van! -
18 Maart 2012 - 20:31
Ivonne:
hoi Eefje,
wij kijken er ook naar uit dat je weer terug komt. Ook ons pap. En dan gaan we snel samenkomen om onze plannen voor Curacao te maken. Marvis kan niet wachtten, de voorpret is zo groot dat ik hoop dat de vakantie zelf niet tegen gaat vallen. Jij hebt een hele ervaring achter de rug en het is leuk om jouw ervaringen te lezen. Ik hoop dat we ook nog veel kleurreike verhalen van je gaan krijgen. Veel succes nog daar en geniet nog een beetje, tot gauw -
18 Maart 2012 - 21:12
Frieda:
Ik heb het al gezegd/geschreven en ik doe dat nu weer: Afrika heeft maar één nadeel, je wilt weer terug!
Ik zal overigens heel blij zijn als je weer terug bent, samen, trouwens, met iedereen die je hier in het hart hebben gesloten!
Geniet van je resterende tijd, maar hier is het ook niet slecht hoor...
Groetjes,
Frieda -
19 Maart 2012 - 08:35
Zussie:
Ik ben echt super blij een stukje van jouw avonturen met je gedeeld te hebben! Omdat ik weet wat je gaat missen, want ook ik doe dat stiekem toch iedere dag! Vooral het weer, de heerlijke injera en de bovenwonderlijk vriendelijke mensen! Stiekem zit ik toch veel liever in een volgepropt busje naar buiten te kijken dan in een overvolle trein! Maar na de gebeurtenissen van de afgelopen weken, kan ik steeds maar aan 1 ding denken: was ons Eef maar hier! Geniet nog met volle teugen want deze weken zullen voorbij vliegen! Volgend jaar zullen we je samen komen opzoeken! Want er is niks zooo leuk als t delen van de wereld met elkaar! Blij dat we elkaar altijd achterna vliegen :)) Dan lijkt afstand ineens niet te bestaan! Dikke kus vanuit t lente zonnetje! -
19 Maart 2012 - 18:19
Pinar:
Oh Eef, wat schrijf je weer ontzettend mooi over je tijd daar! Ik kan me heel goed voorstellen dat je (nog) niet terug wilt, maar gelukkig heb je troost aan de gedachte dat je er volgend jaar weer zit! Alhoewel ik ook aan ga sluiten bij het rijtje mensen dat heel blij zal zijn als je hier ook weer terug bent!
Heb je gemist en kijk uit naar je verhalen in real life! nog veel plezier de laatste dagen..xxx -
22 Maart 2012 - 17:56
Ingrid En Nance:
Hoi Eefje,
Nog even op de valreep een lieve groet uit "de schoonste stad van het Laand "
waar je over 9 dagen een Hartelijk Welkom Thuis zult beleven van een ieder die jou reisverhalen heeft gevolgd, met jou heeft meegeleefd !
Ik heb ontzettend genoten van al je avontuurlijke, boeiende reisverslagen! Eefje geniet er nog even van en kom Veilig thuis.
Tot gauw xxx
-
23 Maart 2012 - 15:12
Bernadette:
Mooi geschreven :-D
Ik denk dat alle lieve vrienden en familie van je het helemaal niet erg vinden dat je weer naar nederland komt.
En wat een fijn idee dat je er volgend jaar weer bent... kan je echt tot ziens zeggen!
Geniet nog even de laatste weken,
Liefs Eelke, Bernadette en natúúrlijk de kleine Seth ;-) -
28 Maart 2012 - 08:06
Laura:
Hi eefiepeefie,
Ik kan niet wachten tot ik alle verhalen en avonturen persoonlijk van je kan horen!
ik mis je
love you!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
